ولادیمیر پوتین: آماده برای ساخت جهان چندقطبی هستیم
تاریخ انتشار: ۲۷ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۰۸۶۳۰
ایرنا نوشت: رئیسجمهوری روسیه از تمایل این کشور برای همکاری با تمام دولتهایی خبر داد که ارزشهای مشترکی با مسکو دارند و اعلام کرد: روسیه آماده همکاری برای ساخت جهان چندقطبی است.
ولادیمیر پوتین رییسجمهوری روسیه در سخنرانی خود در نهمین اجلاس فرهنگی بینالمللی سنپترزبورگ با اشاره به اینکه ثروت دنیای غرب مبتنی بر بیعدالتی و میراث استعمارگری و بردهداری است، ایده جهان چندقطبی را عادلانه عنوان کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
رئیسجمهوری روسیه با اشاره به تلاشهای غرب برای حذف فرهنگ روسی، اقدامات این چنینی را محتوم به شکست و این سیاست را ضدفرهنگی و نژادپرستانه دانست. به گفته وی، فرهنگ با وجود اعمال تمام تحریمها و محدودیتها هیچ مرزی نمیشناسد.
اتفاقات وحشتناکی در غزه در حال رخ دادن است
وی با تشکر از فعالیتهای کارکنان موزه ارمیتاژ سنپترزبورگ در شهر پالمیرای سوریه، شرایط را برای انجام پروژههای مشابه در دیگر مناطق خاورمیانه مانند نوار غزه مناسب ندانست. پوتین گفت: «در حال حاضر در غزه و به طور فلسطین اتفاقات وحشتناکی در حال وقوع است و شرایط مناسبی برای بازسازی وجود ندارد».
وی در بخش دیگری از سخنان خود در این اجلاس با اشاره به کار دشوار نظامیان و سیاستمداران برای ساخت پل ارتباطی میان ملتها، این موضوع را وظیفه اصلی فرهنگ و ورزش عنوان کرد.
رئیسجمهوری روسیه همچنین افرادی را که مشغول تخریب پلهای بین مردم کشورها هستند، کوتهبین و بیفرهنگ نامید.
وی یکی از دلایل اصلی اوضاع متشنج فعلی در جهان، ادعاهای برخی قدرتهای خاص در خصوص انحصارگرایی است که این موضوع در مورد مسائل فرهنگی نیز نمود پیدا میکند.
انتقاد از تلاش برای ممنوعیت ارتباط هنرمندان کشورها
پوتین در ادامه برخی تلاشها برای ممنوعیت ارتباط میان هنرمندان کشورهای مختلف را احمقانه توصیف کرد و فرهنگ اسلاو را بخشی جداییناپذیر از فرهنگ اروپا و جهان نامید.
رئیسجمهور روسیه با انتقاد از «جهانیسازی همراه با ابتذال» و توسعهطلبی فرهنگی، این مسائل را عواملی خواند که باعث تشدید احتمال درگیری در جهان میشوند. وی همچنین در این زمینه به تلاشهایی اشاره کرد که برای تحریف تاریخ در جهان با استفاده از انتشار تصاویر غیرواقعی در سینما و ادبیات صورت میگیرند.
بررسی درخواست فرانسه برای عضویت در بریکس
پوتین در خصوص بررسی درخواست فرانسه برای عضویت در بریکس قول همکاری داد و عنوان کرد در اجلاس آینده بریکس که به ریاست روسیه برگزار خواهد شد، این موضوع در صورت تمایل فرانسه مطرح خواهد شد. به گفته رئیسجمهوری روسیه، این کشور آماده کار و همکاری با تمام شرکای خود است.
از نگاه پوتین، گروه بریکس یک بلوک نظامی نیست اما میتواند شرایطی را برای فهم متقابل ایجاد کند.
روسیه، پنجرهها را به روی هیچ کشوری نمیبندد
رئیسجمهوری روسیه در پاسخ به سوالی درباره بستن پنجره ارتباطی با اروپا گفت: وقتی باد میآید، این تصور به وجود میآید که باید پنجره را بست تا فردی سرما نخورد اما روسیه حال و هوای خوبی دارد و به دنبال قطع ارتباط با هیچ کشوری نیست، بنابراین درها و پنجرهها را نمیبندد.
وی شرایط اقتصادی روسیه را در مقایسه با اروپا خوب عنوان کرد و گفت رشد اقتصاد این کشور در سال ۲۰۲۳ میلادی بیش از سه درصد خواهد بود.
پوتین تراژدی معاصر اروپا را وابستگی مطلق این قاره به آمریکا دانست، به گونهای که این سیاست به اروپاییها اجازه دفاع از منافع کشور و مردمان خود را نمیدهد. به گفته رییس جمهور روسیه، این کشور از نظر برابری قدرت خرید از آلمان پیشی گرفته است.
مخالفت با خروج از یونسکو
پوتین ضمن ابراز مخالفت با خروج روسیه از یونسکو، برخی صحبتها در خصوص کنارهگیری روسیه از سازمان ملل را مهمل دانست؛ چرا که به گفته وی، روسیه یکی از موسسان سازمانهای بینالمللی است و به همین دلیل از آن خارج نخواهد شد.
رئیس جمهوری روسیه با اشاره به افزایش ۲۰ برابری هزینههای فرهنگی روسیه در ۱۰ سال گذشته، عنوان کرد که این کشور همواره توجه ویژهای به فرهنگ عمومی، رسوم و تاریخ خود در فضای پس از فروپاشی شوروی دارد. به گفته وی، در زمینه فرهنگ باید از بهترین تجارب کشورهای مختلف استفاده کرد و در عین حال ریشهها و آداب و رسوم خود را فراموش نکرد.
پوتین با اشاره به تخصیص بودجه قابل توجهی از سوی روسیه برای ارتقای مسائل فرهنگی، خاطرنشان کرد: فرهنگ واقعی تا زمانی که انسان وجود دارد، هرگز نمیمیرد و تکنولوژیهای نوین میتوانند به گسترش آن کمک کنند.
وی تأکید کرد: نمیتوان انسانیت را مانند گوشت به درجه یک و درجه دو تقسیم کرد.
جنگ اوکراین
پوتین در پاسخ به انتقاد برخی چهرههای فرهنگی روسیه در خصوص عملیات نظامی این کشور در اوکراین، پوتین گفت هر فردی میتواند نقطهنظر خود را داشته باشد اما اظهار عقیده با اعمال هزینه برای کشور دو موضوع متفاوت است. وی همچنین اذعان کرد که در سال ۲۰۱۴ هرگز تصور نمیکرد احتمال درگیری میان روسیه و اوکراین وجود داشته باشد.
نهمین اجلاس فرهنگی بینالمللی سنپترزبورگ با شعار مجمع فرهنگهای متحد در حالی پنجشنبه ۲۵ آبان ۱۴۰۲ در این شهر روسیه گشایش یافت که نمایندگانی از جمهوری اسلامی ایران و حدود ۴۰ کشور دیگر در این اجلاس حضور یافتهاند.
حجتالاسلام والمسلمین محمدمهدی ایمانیپور رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی به عنوان نماینده جمهوری اسلامی ایران در این اجلاس شرکت و در مجمع عمومی آن سخنرانی میکند.
غلامرضا منتظری عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی، ایمانی پور را در این رویداد فرهنگی همراهی میکند.
این نشست سه روزه با حضور وزیران فرهنگ، معاونان وزیر و رؤسای سازمانهای فرهنگی بیش از ۳۰ کشور جهان در حال برگزاری است. این نشست حول چهار محور اصلی؛ نشست کانونی با عنوان «مجمع فرهنگهای متحد»، نشستهای فرهنگی و عمومی همچنین برنامه تجاری و جشنواره است.
هدف اصلی اجلاس فرهنگی سنپترزبورگ، یافتن راههایی برای غلبه بر اختلاف نظرها و اصلاح آن در حوزه فرهنگ و کشف ظرفیتهای سازنده، تحکیم روابط و غنای فرهنگی متقابل عنوان شده است.
در چارچوب این مجمع، چهره های فرهنگی و نمایندگان برخی دولتها به تبادل نظر درباره موضوعاتی همچون "شناخت تاریخ از طریق فرهنگ"، "آیا هوش مصنوعی یک تهدید یا یک موهبت برای فرهنگ است؟" و "فرهنگ سنتی به عنوان زیربنای ساختن جامعه متمدن" خواهند پرداخت.
بنا بر گزارش وزارت امور خارجه روسیه، یکی از رویدادهای مهم این مجمع، نشست وزرای فرهنگ کشورها و روسای سازمان های بین المللی است که با تصویب اعلامیهای همراه خواهد بود.
بنا بر این گزارش، این سند از نظر تأیید علاقه جامعه بینالمللی به توسعه بیشتر همکاریهای فرهنگی و بشردوستانه بین المللی حائز اهمیت خواهد بود.
پیش نویس اعلامیه منعکس کننده مفاد تعدادی از اسناد چندجانبه است که قبلاً توسط سازمان ملل (از جمله یونسکو)، گروه بیست، اجلاس روسیه-آفریقا و اجلاس های بریکس تصویب شده بود.
این سند، مبتنی بر تعریف فرهنگ به عنوان مفهومی است که نه تنها هنر و ادبیات را در بر می گیرد، بلکه یک شیوه زندگی، نظامی از ارزش ها، سنت ها و باورها را نیز در بر می گیرد و بر لزوم شناخت فرهنگ به عنوان یک کالای عمومی جهانی تأکید می کند. این سند همچنین تأیید میکند که فرهنگ مهمترین عامل توسعه ملی است که اراده مردم را برای آزادی، استقلال و انتخاب حاکمیت الگوی توسعه شکل می دهد.
منبع: خرداد
کلیدواژه: ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه سن پترزبورگ بین المللی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۰۸۶۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
واقعاً روس ها درباره جنگ پوتین چه فکر می کنند؟/ سقوط مخاطبان تلویزیون دولتی در روسیه/ روس ها بیشتر چه کلماتی را در گوگل جست و جو می کنند؟
در 23 ژوئن 2023، یوگنی پریگوژین، رهبر واگنر، شورشی علیه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه به راه انداخت.
به گزارش جماران، فارن پالیسی در این باره می نویسد: تصمیم پریگوژین منجر به برخی از خارقالعادهترین صحنهها در تاریخ اخیر روسیه شد. هنگامی که نیروهای گروه واگنر کنترل مرکز استان روستوف را به دست گرفتند، جمعیت شهر علناً شورشیان را در آغوش گرفتند و برای آنها غذا و نوشیدنی آوردند و آنها را در مقابل دوربین های تلویزیونی زنده تشویق کردند. زمانی که پریگوژین شخصاً ظاهر شد، اندکی قبل از اینکه سرانجام شورش خود را رها کرد، همه از او استقبال کردند. اینجا چه خبر بود؟ آیا مردم روستوف صرفاً وضعیت پریگوژین را به عنوان گویای حقایق ناخوشایند در مورد حمله به اوکراین تحسین می کردند؟ آیا آنها فقط ناامیدی خود را از بی کفایتی آشکار سران ارتش عادی ابراز می کردند؟ آیا آنها فکر می کردند که واگنر پیروز می شود و در حال انتخاب طرف خود در این مخاصمه بودند؟ آیا آنها از فرصت برای ابراز نارضایتی گسترده تر استفاده می کردند؟ یا همه موارد فوق - یا هیچ کدام؟
شورش پریگوژین تصویر واضحی از مشکلاتی را ارائه می دهد که هر کسی که سعی می کند بفهمد مردم روسیه واقعاً چه فکری می کنند، با آن مواجه است. اما این سوالی است که نیاز به پاسخ فوری دارد. مقابله با رژیم پوتین و جنگ آن علیه اوکراین بسیار سخت تر خواهد بود مگر اینکه سیاست گذاران و استراتژیست ها بتوانند به درک درستی از افکار عمومی روسیه برسند.
پوتین در سخنرانی شب سال نو خود در پایان سال 2023 این دیدگاه را بیان کرد که میخواهد روسها و تا حدی سایرین بپذیرند: مردم روسیه و رهبر آنها یک «جامعه متحد» را تشکیل میدهند. در این روایت، بین دیدگاه پوتین برای کشور و آنچه روسهای معمولی میخواهند، فاصلهای وجود ندارد و این شامل جنگ در اوکراین میشود، که او آن را به عنوان یک مبارزه قهرمانانه (علیه به اصطلاح نئونازیها) به تصویر میکشد که به طور گسترده توسط شهروندان حمایت میشود.
البته واقعیت نسبتاً پیچیده تر است. این ظاهر اجماع یکپارچه توسط یک دولت پلیسی فراگیر اجرا می شود. یک دستگاه امنیتی عظیم همه چیزهایی را که روسها میگویند و انجام میدهند زیر نظر دارد. برخی از برجستهترین منتقدان پوتین، مانند ولادیمیر کارا مورزا و ایلیا یاشین، به اتهام انتشار «اطلاعات نادرست» درباره ارتش روسیه و جنگ، در حال گذراندن محکومیتهای چشمگیر زندان هستند. الکسی ناوالنی، مخالف پیشرو، یکی دیگر از فعالان معروف ضد جنگ، اخیراً در شرایط نامشخصی در زندان درگذشت. اندکی پس از آن، دستیار او که در تبعید در لیتوانی زندگی می کرد، مورد حمله وحشیانه یک مهاجم با چکش قرار گرفت.
روس های معمولی به خوبی از خطرات ناشی از گفتن حرف نادرست آگاه هستند. سالمندان هنوز خاطرات روشنی از زندگی در زمان رهبران سابق جوزف استالین و لئونید برژنف دارند، خاطراتی که به طرق مختلف به نسلهای کنونی رسیده است.
لیوبوف سوبول، فعال اپوزیسیون تبعیدی معتقد نیست که روسها مایلند آنچه را که فکر میکنند به مسئولان برگزار کننده نظرسنجی ها بگویند: او به فارن پالیسی گفت: «بیشتر اوقات با پاسخهایی که طرفداران دولت را منحرف میکند، نتایج غیرقابل اعتمادی دریافت میکنید. کسانی که از رژیم پوتین حمایت می کنند صادقانه و آشکار پاسخ خواهند داد، در حالی که افراد مخالف از ترس انتقام، مشکلات در محل کار و سایر مشکلات از گفتن حقیقت و بیان احساسات واقعی خود می ترسند.»
نظرسنجی قابل اعتماد به حداقل میزان اعتماد نیاز دارد و اعتماد عموماً در همه جوامع بسته، نه تنها روسیه، کم است. دقت هر نظرسنجی افکار عمومی منوط به در دسترس بودن پاسخ دهندگانی است که هیچ ترسی از پیامدهای منفی ندارند و می توانند پرسشگران خود را نسبتاً قابل اعتماد بدانند. هیچ یک از این شرایط در روسیه وجود ندارد.
برگزارکنندگان نظرسنجی در همه جا نگران چیزی هستند که آن را سوگیری مطلوبیت اجتماعی مینامند ؛ فشار شدید برای گفتن آنچه میدانید از شما انتظار میرود، اما در حکومتهای استبدادی، این مشکل بسیار حادتری است. تعداد کمی از روسها ممکن است نظرات واقعی خود را با کسی که نمیشناسند و از طریق تلفن با آنها تماس گرفته در میان بگذارند و حتی تعداد کمتری نیز احتمالاً نظرات مخالف خود را بیان میکند.
اینکه غرب و اوکراین چگونه پیامهای خود را به جمعیت روسیه میفرستند، تا حد زیادی به این بستگی دارد که آنها چقدر خوب روسها و طرز فکر آنها را می شناسند.
پی بردن به احساسات عمومی برای خود پوتین که ارتش کوچکی از نظرسنجی های خود را برای ارزیابی روحیه ملی دارد به همان اندازه مهم است. اما آیا واقعاً می تواند به آنها اطمینان داشته باشد تا آنچه را که نمی خواهد بشنود هم به او بگویند؟ او ممکن است هرگز نتواند خود را از روایتهای تبلیغاتی خود که به طرز شگفتانگیزی با رفتار طرفداران پریگوژین در روستوف در تضاد است، رهایی بخشد.
این مشکل با کسانی که در حال انجام نظرسنجی هستند تشدید می شود. دو مورد از برجستهترین سازمانهای نظرسنجی در کشور، مرکز تحقیقات افکار عمومی روسیه (VCIOM) و بنیاد افکار عمومی (FOM)، تحت کنترل دولت هستند. سومین مورد، مرکز که توسط گروهی از کارشناسان که در سال 2003 از VCIOM جدا شدند تشکیل شد و اغلب به عنوان مستقل توصیف می شود، بارها مورد حمله کرملین قرار گرفته که آن را به عنوان عامل خارجی محکوم کرده است.
دو سال پیش، وبسایت مستقل Proekt تحقیقی را منتشر کرد که ادعا میکرد کرملین مستقیما در کار VCIOM دخالت دارد. روزنامهنگاران ادعا کردند که VCIOM با تغییر عبارت سؤالات نظرسنجی به روشهایی که پاسخهای «مناسب» را به پاسخدهندگان القا می کند آنها را تحت فشار قرار می دهند.
همچنین گفته میشود که مقامات دولتی برگزارکنندگان نظرسنجی ها را متقاعد کردهاند که از نشان دادن روندهای بلندمدت در میزان اعتماد و محبوبیت پوتین در وبسایت شرکت خود خودداری کنند؛ از جمله پایینترین میزانی که در سال 2018 شروع شد، زمانی که موقعیت او به دلیل اصلاحات عمیقاً نامطلوب بازنشستگی تضعیف شد. اعتماد روس ها به رئیس جمهور خود در مارس 2020 به کمترین میزان در 14 سال گذشته یعنی 28.3 درصد کاهش یافت، اگرچه متعاقباً پس از تهاجم گسترده به اوکراین به شدت افزایش یافت.
بر اساس آخرین نظرسنجی لوادا که در ماه مارس منتشر شد، دادههای لوادا و سایر نظرسنجیهای مستقل، مانند روسی فیلد و گروه کرونیکل نشان میدهد که حمایت عمومی از جنگ همچنان قوی است ؛ 77 درصد. با این حال، لوادا همچنین تاکید کرد که بیشتر پاسخ دهندگان (52 درصد) طرفدار مذاکرات صلح هستند تا ادامه خصومت ها (40 درصد)، که با خواسته های کرملین همخوانی ندارد. 66 درصد از افراد مورد بررسی موافق بودند که روسیه بهای بسیار بالایی را برای تهاجم پرداخت می کند.
ولادیمیر میلوف، فعال اپوزیسیون می نویسد که این یافته ها تصویر حمایت ظاهراً محکم از جنگ را که اغلب در رسانه ها نقل می شود، پیچیده می کند. او استدلال میکند که تعداد کل حامیان ذکر شده در نظرسنجیها باید تفاوتهای مهم بین کسانی که «بیقید و شرط» از جنگ حمایت میکنند (گروهی که او ۳۵ تا ۴۰ درصد میداند) و آنهایی که «بیشتر از آن حمایت میکنند تا با آن مخالفت»، به تصویر کشیده شود.
او خاطرنشان میکند که نظرسنجیها همواره مخالفت شدیدی را با موج دوم بسیج نظامی برای اعزام به خط مقدم نشان داده، احتمالاً به همین دلیل است که پوتین تاکنون از صدور دستور آن خودداری کرده است.
میلوف همچنین می گوید که مخاطبان تلویزیون دولتی روشی که از دیرباز مورد پسند پوتین برای تثبیت پیامش در اذهان مردم بود در حال کاهش شدید است، که نشانهای از کاهش اعتماد به رسانههای رسمی است. او توجه را به تفاوتهای جمعیتی فاحش در میان پاسخدهندگان جلب میکند: حمایت از جنگ در میان افراد مسن و روستایی غالب است، در حالی که در میان جمعیت شهری جوانتر در ضعیفترین حالت خود قرار دارد.
اکثریت قریب به اتفاق مردم اساساً بی تفاوت هستند و به نظرسنجی ها و مقامات هر آنچه می خواهند بشنوند را خواهند گفت. برخی از کارشناسان آن را با اصطلاح زیبا "بی تفاوتی آموخته شده" توصیف می کنند.
کارشناسان در حال آزمایش راههای جدیدی برای مقابله با مشکل بی اعتمادی به نظرسنجی ها هستند. یکی از این راه ها استفاده از قدرت جمعآوری دادههای اینترنت است. دو دانشمند علوم سیاسی بریتانیایی، در حال بررسی پرسشهای جستجوی روسها در گوگل و یاندکس، یک موتور جستجوی داخلی هستند.
این دادهها، در میان چیزهای دیگر، نشان میدهد که روسها از لحاظ مالی بسیار کمتر از آنچه اغلب ادعا میشود احساس امنیت میکنند: پرسشها درباره «ورشکستگی»، «تأمین مالی مجدد وام مسکن» و «اهدای کلیه» از آغاز تهاجم افزایش یافته است. جستجوها درباره افسردگی، اضطراب و خودکشی نیز به شدت افزایش یافته است. محققان همچنین افزایش پرسشهای مربوط به استبداد (از جمله کار مورخ هانا آرنت در مورد توتالیتاریسم و اورول 1984) را دنبال کردند.
برای مدت طولانی، معامله ضمنی میان مردم و کرملین این بوده که پوتین رفاه و ثبات را به ارمغان می آورد و روس ها با سکوت سیاسی به آن پاسخ می دهند. اکنون این معامله با جنگ، با سربازی اجباری، عدم اطمینان اقتصادی شکسته شده است. این روزها حضور رژیم در زندگی شما بسیار زیاد شده است. اکنون در جامعه روسیه افرادی سیاسی شدهاند که قبلاً به سیاست علاقه نداشتند.
در نهایت یک چیز مسلم است: وقتی کسی به شما میگوید که روسها در دیدگاههای خود متحد و یکدست هستند، حرف آنها را نپذیرید. فهمیدن اینکه واقعاً در درون آن سرها چه می گذرد آسان نخواهد بود.